It's a long road, but it's worth it!

Uitstellen, uitstellen en nog eens uitstellen. Dat kennen we allemaal wel. Uitstelgedrag wanneer het aankomt op huiswerk, afspraken, betalingen, opruimen en ja.. Zo kan ik nog wel uren door gaan. Het inpakken uitstellen, terwijl je over enkele dagen op vakantie gaat, dat is niet zo snugger. - I totally agree with that. - Wegens enorme drukte kwam ik er niet aan toe om op mijn dooie gemakje in te pakken.. Nee, ik heb zojuist, enkele uren voordat ik op vakantie ga, alles ingepakt. Zoals bij ieder andere vrouw is inpakstress iets wat niet zal ontbreken tijdens dit proces. Welke outfits moet ik nou meenemen? Neem ik teveel mee? Waar moet ik mijn schoenen kwijt? Ugh, allemaal vragen die in je hoofd rond blijven spoken, terwijl je maar door gaat met inpakken, inpakken en nog eens inpakken. Want ja, ik ga immers emigreren. - Not. *facepalm* - Soms dan ben ik op vakantie en dan vraag ik me af 'Waarom in godsnaam heb ik dit shirt mee genomen?' terwijl ik tijdens het inpakken ervan dacht 'Ah, deze moet echt mee!' Soms begrijp ik mezelf ook niet helemaal. Ik heb gelukkig wel een lijstje gemaakt, waardoor ik hopelijk niks zal vergeten. Zolang je je verstand maar bij je hebt, hoor ik mijn moeder al zeggen. Terwijl ik deze post typ, werp ik een blik uit het raam en zie een heldere maan schitteren. Wat is ze mooi.. Ik ben steeds meer tot het besef gekomen hoe mooi de natuur wel niet is. Zo wandelde ik enkele dagen geleden richting de bus en vloog er een vlinder naast me. Ik begon te stralen als een kind van 4 met een koekjestrommel in haar handen. De glimlach wilde maar niet van mijn gezicht verdwijnen. Ik stond op het punt om terug naar huis te rennen, mijn prinsessenjurkje tevoorschijn te halen en vervolgens al huppelend het vlindertje achterna te gaan, hihi. - Keep on dreaming... Zzzz.. - Maar goed, ik wijk weer af van mijn onderwerp: Mijn vakantie! Ik ga over enkele uren het vliegtuig in en hoop een mooie twee weken vol rust en ontspanning te mogen beleven. Een ding dat in ieder geval wel mee zit in een land als Marokko. is de temperatuur. Als ik de weersvoorspelling mag geloven dan zijn de temperaturen niet lager dan 22 graden deze komende weken. Bof ik eens even! Uiteraard zal ik mijn best doen om jullie up to date te houden betreft mijn verblijf in Marokko, zodat jullie ook toch nog dat zomerse gevoel kunnen ervaren, weliswaar op andere wijze, but who cares?

 

Marokko.. Het land waar zonnebloempitten eten tot in de late uurtjes zeer gewaardeerd wordt. Het land waar zelfs ezels dienen als vervoersmiddel. Het land waar men alles er aan zal doen jou in zijn/haar restaurant binnen te slepen. Het land waar er om de seconde een rode petit taxi voorbij racet. Het land waar men zijn eigen regels creëert. Het land waar stoplichten spontaan op groen en rood springen. Het land waar de jongste kinderen al volwassen zijn. Het land waar gastvrijheid een gewoonte is. Het land waar goed en veel eten onmisbaar is. Het land waar de mensheid nooit zal ophouden. Marokko, mijn land, mijn vaderland.